Artykuły medyczne
Tytuł: Psychosomatyczne wyznaczniki jakości życia u osób z chorobą niedokrwienną serca poddanych krótko- i długoterminowej rehabilitacji
- Autor:
- Iwona Korzeniowska-Kubacka, Monika Kowalska, Jan Tylka, Ryszard Piotrowicz
- Typ:
- Prace oryginalne
- Język:
- PL
- Czasopismo:
- Polski Przegląd Kardiologiczny
- Rok:
- 2003
- Tom:
- 5
- Numer:
- 2
- Strona początkowa:
- 157
- Strona końcowa:
- 161
- ISSN:
- 1507-5540
- Słowa kluczowe:
- jakość życia, krótko- i długoterminowa rehabilitacja
Czytaj Wprowadzenie: Jakość życia jest pojęciem szerokim, obejmującym m.in. zdrowie fizyczne, stan psychiczny, poziom niezależności, powiązania społeczne i relacje jednostki z otoczeniem. Do obiektywnych wskaźników jakości życia należą m.in.: śmiertelność, nawroty choroby, zdolność do pracy zawodowej, tolerancja wysiłku fizycznego i wyniki badań laboratoryjnych. Kompleksowa rehabilitacja kardiologiczna jest procesem mającym wpływ zarówno na subiektywne jak i obiektywne wyznaczniki jakości życia.
Cel pracy: Wpływ krótko- i długoterminowej rehabilitacji na jakość życia mężczyzn z chorobą niedokrwienną serca w oparciu o kryteria wydolności fizycznej, nawroty choroby, nasilenie zaburzeń psychosomatycznych oraz podjęcie pracy zawodowej.
Materiał i metody: Do badań włączono 70 mężczyzn z chorobą niedokrwienną serca w wieku 55±5 lat po przebytym zawale serca i(lub) operacyjnym leczeniu choroby wieńcowej objętych programem rehabilitacji ambulatoryjnej w czasie 6 tygodni od zabiegu czy zawału. Badanych podzielono na 2 grupy A i B. Grupę A stanowiło 35 osób poddanych rehabilitacji w sposób ciągły, bezterminowy (średnio 5 lat). Grupę B stanowiło 35 osób, u których rehabilitację zakończono po 6 miesiącach od przebytego zawału czy zabiegu. Wszyscy pacjenci mieli wykonaną próbę wysiłkową ograniczoną objawami i lipidogram po zakończeniu I etapu rehabilitacji i po 5 latach oraz badanie psychologiczne według Kwestionariusza Zaburzeń Psychosomatycznych J. Tylki po 5 latach obserwacji.
Wyniki: Pacjenci z obu grup po I cyklu treningów prezentowali zbliżone wartości wydolności fizycznej. Pacjenci z grupy A po 5 latach prezentowali lepszą wydolność fizyczną. ?redni czas trwania próby wysiłkowej w grupie A był dłuższy 665 s vs. 526,7 s, p<0,01 i wykonana praca była większa 54 000 J vs. 41 724J, p<0,01. U pacjentów z grupy A stwierdzono istotnie niższą spoczynkową czynność serca 74,3 vs. 79,9 uderzeń na minutę, p<0,02 oraz istotnie wyższy poziom cholesterolu HDL, brak nawrotów choroby oraz większą częstość powrotu do pracy zawodowej 77,1% vs. 65,7%. Osoby poddane długoterminowej rehabilitacji prezentowały mniejsze nasilenie dolegliwości psychosomatycznych. Z wyróżnionych w badaniach psychologicznych 15 objawów psychosomatycznych odnotowano statystycznie istotne różnice dotyczące 3 objawów, tj. łatwe męczenie się, szum w głowie i wrażliwość na bodźce.
Wnioski: Długoterminowy trening fizyczny wpływa korzystnie na jakość życia pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i jest korzystną formą poprawy wydolności fizycznej i funkcjonowania psychicznego osób z chorobą niedokrwienną serca.