+48 71/ 792 80 77 sekretariat@cornetis.pl
Oferta dla wydawnictw - SYSTEM CORPRESSWprowadzenie: Wiele stanów klinicznych, takich jak: nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, otyłość, hyperlipidemia, hyperhomocysteinemia, wiąże się z dysfunkcją śródbłonka naczyniowego. Jedną z nich jest również niewydolność skurczowa serca. Nadal niewiele wiadomo o stopniu uszkodzenia lub pobudzenia śródbłonka naczyniowego u pacjentów z dysfunkcją rozkurczową mięśnia serca. Cel pracy: Poszukiwanie zależności między dysfunkcją rozkurczową lewej komory serca, dysfunkcją śródbłonka i stężeniem tlenku azotu u chorych z nadciśnieniem tętniczym i zachowaną funkcją skurczową mięśnia serca. Materiał i metodyka: Badania przeprowadzono u 57 chorych w wieku 53,5±11,7 lat z nieleczonym nadciśnieniem tętniczym. Grupę kontrolną stanowiło 18 osób zdrowych. U wszystkich osób wykonywano badanie echokardiograficzne, test przepływowy w tętnicy ramiennej oraz oznaczano stężenia tlenku azotu, s-ICAM-1, s-VCAM-1 w surowicy. Wyniki: U wszystkich chorych z grupy badanej stwierdzono profil dysfunkcji rozkurczowej lewej komory o typie upośledzonej relaksacji. W grupie chorych z nadciśnieniem tętniczym stwierdzono mniejszy śródbłonkowozależny przyrost średnicy tętnicy ramiennej oraz wyższe stężenia tlenku azotu, s-ICAM-1 i s-VCAM-1 w porównaniu z grupą kontrolną. W grupie chorych z nadciśnieniem tętniczym z przerostem mięśnia serca stwierdzono niższe wartości śródbłonkowozależnego przyrostu średnicy tętnicy ramiennej w porównaniu z chorymi z nadciśnieniem tętniczym bez przerostu mięśnia serca. Porównując chorych z nadciśnieniem tętniczym z klasą I i klasą II wg NYHA stwierdzono w klasie II wyższe stężenia tlenku azotu. Stężenia s-ICAM-1, s-VCAM-1, tlenku azotu oraz stopień środbłonkowozależnego rozkurczu tętnicy ramiennej nie korelowały z żadnym z parametrów funkcji rozkurczowej lewej komory. Wnioski: 1. U chorych z nadciśnieniem tętniczym i dysfunkcją rozkurczową lewej komory serca o typie upośledzonej relaksacji stwierdza się podwyższone stężenia tlenku azotu w surowicy, przy czym stężenia te są wyższe u chorych w II klasie NYHA niż u chorych w klasie I. 2. U chorych z nadciśnieniem tętniczym stwierdza się dysfunkcję śródbłonka manifestującą się słabszym rozkurczem śródbłonkowozależnym tętnicy ramiennej oraz podwyższonymi stężeniami w surowicy s-ICAM i s-VCAM, przy czym dysfunkcja ta jest silniej wyrażona u chorych z przerostem mięśnia serca, niż u chorych bez przerostu. 3. U chorych z nadciśnieniem tętniczym nie stwierdza się zależności między funkcją śródbłonka tętnicy ramiennej ocenianą w teście przepływowym a echokardiograficznymi wskaźnikami funkcji rozkurczowej lewej komory, co może być spowodowane różnym stopniem dysfunkcji śródbłonka w różnych obszarach naczyniowych, tj. w tętnicach obwodowych i kapilarach wieńcowych.