+48 71/ 792 80 77 sekretariat@cornetis.pl
Oferta dla wydawnictw - SYSTEM CORPRESSWprowadzenie: Czynniki wzrostowe IGF-1 oraz TGF-b1 są dobrze udokumentowanymi cytokinami regulującymi proliferencję komórek pęcherzykowych tarczycy w wielu doświadczeniach in vitro. Udowodniono dotychczas, że IGF-1 stymuluje mitogenezę komórkową tyreocytów, podczas gdy TGF-b1 ma właściwości hamujące proliferencję komórek pęcherzykowych tarczycy w warunkach doświadczalnych. Cel pracy: Celem badania była ocena zależności między stężeniem IGF-1 i TGF-b1 w surowicy krwi a wielkością tarczycy u dzieci z prawidłowym wydalaniem jodu z moczem. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w 2002 roku w 4 losowo wybranych szkołach podstawowych na terenie Białegostoku oraz w Dziecięcej Poradni Endokrynologicznej SP ZOZ Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Białymstoku. Do udziału w badaniu zaproszono 480 dzieci w wieku 7-13 lat ze szkół oraz 120 pacjentów w tym samym przedziale wiekowym leczonych w Poradni Endokrynologicznej KJ i/lub tyroksyną przez minimum 12 miesięcy z powodu powiększenia tarczycy. U wszystkich dzieci przeprowadzono badanie przedmiotowe z oceną palpacyjną powiększenia tarczycy, wykonano badanie USG tarczycy oraz oceniono stężenie jodu w porannej zbiórce moczu metodą katalityczną Sanedell-Kolthoffa. W drugiej części badania na podstawie obliczonej wielkości tarczycy, opierając się na kryteriach WHO z 1997 roku dla powierzchni ciała i płci, badane dzieci podzielono na 2 podgrupy: z powiększoną tarczycą i z wielkością tarczycy w granicach normy. Do dalszych badań z wyodrębnionych podgrup zakwalifikowano dzieci w wieku 9-11 lat. W obu podgrupach dzieciom pobrano krew na oznaczenie stężenia TSH, IGF-1 i TGF-b1. Wyniki: Wartości średnie / mediana stężenia IGF-1 były istotnie statystycznie wyższe w grupie dzieci z powiększoną tarczycą w porównianiu do grupy dzieci z wielkością tarczycy w granicach normy (436,2 vs. 343,8 ng/ml, p=0,047). Wartości średnie / mediana TGF-b1 były istotnie statystycznie niższe w grupie dzieci z powiększoną tarczycą w porównaniu do grupy dzieci z wielkością tarczycy w granicach normy (17,8 vs. 23,9 ng/ml). Wnioski: Istotnie niższe stężenia TGF-b1 w surowicy krwi dzieci z powiększoną tarczycą w porównaniu do dzieci z prawidłową wielkością tarczycy oraz istnienie dodatniej korelacji stężeń IGF-1 z wielkością tarczycy (po wykluczeniu wpływu wieku i powierzchni ciała) wydają się potwierdzać istotną rolę IGF-1 i TGF-b1 w patomechanizmie powiększenia tarczycy.