Artykuły medyczne
Tytuł: Naparstnica - praktyczne aspekty stosowania w niewydolności serca
- Autor:
- Waldemar Rogowski
- Typ:
- type 5
- Język:
- PL
- Czasopismo:
- Polski Przegląd Kardiologiczny
- Rok:
- 2006
- Tom:
- 8
- Numer:
- 3
- Strona początkowa:
- 208
- Strona końcowa:
- 212
- ISSN:
- 1507-5540
- Słowa kluczowe:
- naparstnica, niewydolność krążenia
Czytaj Jednym z często stosowanych leków w niewydolności serca jest digoksyna. Naparstnica wykazuje wielokierunkowe działanie na mięsień sercowy, naczynia obwodowe, układ nerwowy i neurohormonalny. Lek poprawia czynność zarówno mięśnia, przedsionków, jak i komór, a działanie inotro-powo-dodatnie jest doskonale znane. U pacjentów z niewydolnością serca naparstnica zwalnia częstość komór zarówno przy zachowanym rytmie zatokowym, jaki w przypadku migotania przedsionków, co odbywa się poprzezwzrost czułości baroreceptorów i wzrost napięcia układu przywspół-czulnego. U osób zdrowych, zwłaszcza zastosowana dożylnie, może zwiększać opór obwodowy. W niewydolności serca, dzięki dodatniemu efektowi inotropowemu, poprawia wydolność serca, zmniejsza opór obwodowy, powoduje rozkurcz naczyń żylnych i zmniejsza ośrodkowe ciśnienie żyl-ne zwiększając rzut serca. Korzystne działanie naparstnicy jest związane także z redukcją poziomu noradrenaliny, przedsionkowego peptydu natriu-retycznego i aktywności reninowej osocza, czemu towarzyszy wzrost rzutu serca. Do niedawna stosowanie tego leku było oparte głównie na doświadczeniu klinicznym -jednak nowsze badania, a szczególnie badanie DIG (Digitalis Imestigation Group) wykazało, że naparstnica nie zmniejsza wprawdzie śmiertelności, ale poprawia komfort życia. Naparstnica wciąż pozostaje zatem ważnym lekiem w leczeniu niewydolności serca. Jej użycie jest szczególnie wskazane u pacjentów z niewydolnością serca i skurczową dysfunkcją lewej komory, zwłaszcza z zaostrzeniem objawów niewydolności krążenia, powiększeniem lewej komory i współistniejącym migotaniem przedsionków.