+48 71/ 792 80 77 sekretariat@cornetis.pl
Oferta dla wydawnictw - SYSTEM CORPRESSWprowadzenie: Pierwotne chłoniaki skóry T-komórkowe (Cutaneous T-Cell Lymphoma, CTCL) są heterogenną grupą chłoniaków nieziarniczych, stanowiącą 2/3 wszystkich złośliwych rozrostów limfoidalnych skóry, spośród których najczęstszym jest ziarniniak grzybiasty (mycosis fungoides - MF). Charakteryzują się wyjątkową różnorodnością kliniczno-patologiczną, co istotnie wpływa na wyniki leczenia oraz rokowanie. Cel pracy: Retrospektywna ocena wyników terapii pacjentów z CTCL, leczonych w Klinice Dermatologii Akademii Medycznej w Gdańsku w latach 1997-2008 w obliczu konsensusu WHO-EORTC 2006. Materiał i metody: Analizie poddano grupę 60 chorych z pierwotnymi chłoniakami skóry z komórek T oraz przyłuszczycą plackowatą w wieku 17-94 lat (mężczyźni÷kobiety 0,96÷1). W leczeniu wykorzystano dostępne w Szpitalu Klinicznym metody terapeutyczne, dostosowując je do stadium zaawansowania choroby i stanu ogólnego pacjenta, przy jednoczesnym uwzględnieniu ewentualnych przeciwwskazań. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych, czy nawrotu objawów klinicznych sukcesywnie modyfikowano schematy postępowania w odniesieniu do bieżących wytycznych. Wyniki: Korzystne wyniki leczenia miejscowymi preparatami glikokortykosteroidowymi oraz metodą PUVA (Psoralen-UVA) uzyskano u pacjentów z MF w mało i średnio zaawansowanych stadiach choroby. Ponadto, w stadium guzowatym MF obserwowano zadowalające efekty po naświetlaniach promieniami X. We wszystkich stadiach zaawansowania choroby dobre wyniki uzyskano w większości przypadków także przy zastosowaniu metotreksatu. Do leczenia cytostatycznego 2-CdA (2-chlorodeoksyadneozyną) zakwalifikowano zarówno chorych w stadium choroby IIB, jak i z wysokim stopniem zaawansowania MF IVB. W obu jednak grupach uzyskane wyniki, mimo zastosowania agresywnej terapii, okazały się niezadowalające. Podjęte próby z zastosowaniem beksarotenu (w stadiach IIB oraz III) wydają się obiecujące, chociaż w jednym z przypadków rozwinęły się dramatyczne objawy niepożądane oraz nastąpiła progresja choroby (do stadium IV). Podsumowanie: Schemat postępowania w CTCL powinien być ściśle dostosowany do stopnia zaawansowania choroby. Opierając się na doświadczeniach własnych, autorzy zgadzają się z wnioskiem, iż agresywne podejście w przypadkach średnio zaawansowanych chłoniaków nie ma wpływu na poprawę rokowania. U chorych w stadium zaawansowanym może ono przedłużyć życie, jednak przy wysokim ryzyku z powodu toksyczności leczenia. Niezbyt zadowalające rezultaty terapeutyczne wynikają prawdopodobnie również z braku powszechnego dostępu do nowoczesnych metod leczniczych, takich jak preparaty immunomodulujące, beksaroten (we wczesnych stadiach choroby) lub TSEB (Total Skin Electron Beam Therapy).