+48 71/ 792 80 77 sekretariat@cornetis.pl
Oferta dla wydawnictw - SYSTEM CORPRESSWprowadzenie: Małe urodzeniowe wymiary ciała mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zaburzeń metabolicznych m.in. insulinooporności, cukrzycy typu 2, tolerancji glukozy i nadciśnienia tętniczego. Skuteczną metodą przeciwdziałania skutkom tych patologii jest regularna aktywność fizyczna. Cel: Próba określenia związku miedzy deklarowaną aktywnością fizyczną a składem ciała młodych dorosłych przy uwzględnieniu ich urodzeniowej masy ciała. Materiał: Badaniami objęto 156 osób (52% kobiet i 48% mężczyzn), w średnim wieku 20,6±1,2 lat. Badane osoby podzielono na 2 grupy: grupa I (n=66) osoby deklarujące regularny udział w zajęciach ruchowych minimum 3 razy/tydzień, pozostałe osoby włączono do grupy II (n=90). W każdej grupie określono odsetek osób z małą (SBW) i prawidłową (NBW) urodzeniową masą ciała. Metoda: Z dokumentacji medycznej pozyskano dane o urodzeniowych wymiarach ciała i czasie trwania ciąży. Za małą uznawano urodzeniową masę ciała ≤ 2999 g. U badanych przeprowadzono pomiary wysokości i masy ciała, obwodu talii i bioder oraz składu ciała metodą bioimpedancji. Częstość podejmowania aktywności fizycznej określono na podstawie wywiadu. Wyniki: Odsetek osób z SBW wynosił w grupie I 17%, w grupie II 21%. Unormowane średnie wartości wysokości ciała osób z SBW w porównaniu do osób z NBW były istotnie niższe w grupie osób bardziej aktywnych fizycznie. Unormowane wartości masy ciała w grupie II były istotnie niższe u osób z SBW, podobnie jak wartości unormowane wskaźnika BMI. Osoby z SBW i NBW w grupie osób bardziej aktywnych miały istotnie wyższe wartości WHR niż osoby o mniejszej aktywności fizycznej. Zawartość tkanki tłuszczowej była istotnie niższa w grupie I (zarówno u osób z NBW, jak i SBW). Bardziej aktywne fizycznie osoby z SBW miały również istotnie większą ilość beztłuszczowej masy ciała. Wnioski: Zawartość tkanki tłuszczowej w składzie ciała u młodych dorosłych urodzonych z małą masą ciała jest zależna od poziomu aktywności fizycznej. W porównaniu do nietrenujących, osoby regularnie podejmujące aktywność fizyczną cechuje niższa zawartość tłuszczu w składzie ciała, co uznano za przejaw ochronnego, prozdrowotnego działania wysiłku fizycznego.