Artykuły medyczne
Tytuł: Analiza problemu nikotynowego wśród pacjentów z chorobami skóry
- Autor:
- Adam Reich, Joanna Lis, Justyna Straszak, Justyna Śliwińska
- Typ:
- Prace oryginalne
- Język:
- PL
- Czasopismo:
- Dermatologia Kliniczna
- Rok:
- 2011
- Tom:
- 13
- Numer:
- 1
- Strona początkowa:
- 13
- Strona końcowa:
- 18
- ISSN:
- 1730-7201
- Słowa kluczowe:
- palenie tytoniu, skóra, uzależnienie od tytoniu
Czytaj Wprowadzenie: Palenie tytoniu może mieć negatywny wpływ na niektóre choroby skóry. Wydaje się, że
wielu pacjentów jest nieświadomych niekorzystnego wpływu palenia tytoniu na skórę.
Cel pracy: Celem pracy była analiza częstości i charakteru nikotynizmu wśród pacjentów leczonych z powodu
różnych chorób skóry.
Materiał i metody: Do badania włączono 236 osób (130 kobiet i 106 mężczyzn) w wieku od 18 do 86 lat
(średnia 50,3±16,3 roku) leczonych w Klinice Dermatologii, Wenerologii i Alergologii AM we Wrocławiu
z powodu schorzeń dermatologicznych. Pacjentów podzielono na następujące grupy: łuszczyca (n=69),
wyprysk (n=19), pokrzywka (n=6), atopowe zapalenie skóry (n=13), pierwotne chłoniaki skóry (n=18),
twardzina (n=16), toczeń rumieniowaty (n=14), pemfigoid/pęcherzyca (n=11), żylne owrzodzenia podudzi
(n=13), oraz inne choroby (n=57). Badanie oparto na autorskiej ankiecie zawierającej dane demograficzne
i kliniczne oraz dane na temat palenia. Ponadto czynni palacze zostali poproszeni o wypełnienie
Testu Tolerancji Fagerströma.
Wyniki: Częstość palenia tytoniu w całej badanej grupie wyniosła 32,6%, średni czas palenia 22,4±14,0
lat, natomiast średnia liczba wypalanych papierosów 14,3±9,1 sztuki. Palacze byli istotnie młodsi
od osób niepalących (44,0±13,8 roku vs. 53,3±16,7 roku; p<0,001). Nie stwierdzono różnic w częstości
palenia tytoniu między kobietami a mężczyznami (odpowiednio 30,8% vs. 34,9%; p=0,59). Wykazano,
że pacjenci z toczniem rumieniowatym istotnie częściej byli czynnymi palaczami niż pozostali chorzy
(69,2% vs. 30,6%; p=0,004), natomiast w grupie pacjentów z łuszczycą istotnie rzadziej notowano osoby
nigdy niepalące (23,2% vs. 41,0%; p<0,01). U 37,7% ankietowanych choroba skóry skutkowała zmniejszeniem
liczby wypalanych papierosów, u 1,3% - zwiększeniem, natomiast u 61,0% nie miała żadnego wpływu na liczbę wypalanych papierosów. Próbę rzucenia palenia podejmowało w przeszłości 79,2%
badanych. Ponad połowa czynnych palaczy (54,6%) była informowana o tym, że palenie tytoniu może
niekorzystnie wpływać na przebieg schorzenia dermatologicznego. Informacji tej najczęściej udzielał
lekarz (56,1%) lub najbliżsi członkowie rodziny (45,8%), rzadziej pielęgniarka (16,2%) lub inni pacjenci
(12,9%).
Wnioski: Częstość palenia tytoniu wśród pacjentów z chorobami skóry jest podobna do stwierdzanej
w ogólnej populacji polskiej. Ponieważ palenie tytoniu może mieć negatywny wpływ na wiele chorób
skóry, konieczne jest dokładne poinformowanie o tym pacjentów, natomiast chorym, chcącym rzucić
palenie tytoniu, należy zapewnić fachową pomoc.