Właściwości zdrowotne miodu – naturalny vs sklepowy, który wybrać?
Miód jest naturalną słodką substancją, którą pszczoły wytwarzają z nektaru kwiatów lub z soku, przetwarzają go w ulu i wzbogacają w enzymy. Sklepowy miód jest wodnym roztworem stężonych cukrów o składzie chemicznym, który ma bardzo higroskopijne właściwości.
Co trzeba wiedzieć o miodzie
Nazywają go płynnym złotem i chociaż nie każdy lubi smaku i aromatu miodu, powinien znaleźć się w naszej diecie. Jego właściwości wykorzystywane są w medycynie i kosmetyce, a znane są już z czasów starożytnych. Posiada również ciekawe właściwości m.in.
- przyspiesza gojenie się ran,
- wzmacnia odporność,
- uspokaja nerwy i zwalcza bakterie lepiej niż antybiotyk,
- im ciemniejszy kolor miodu, tym więcej przeciwutleniaczy zwalczających wolne rodniki i substancji przeciwbakteryjnych,
- korzystnie wpływa na metabolizm,
- niszczy bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne,
- oraz działa antyoksydacyjnie.
Warto wiedzieć też o tym że źle przechowywany miód może nie nadawać się do spożycia, aby wydłużyć okres przydatności do spożycia miodu przechowuj go w zacienionym i suchym miejscu. Ważne jest, aby naturalny miód pszczeli przechowywać w miejscu, w którym temperatura nie przekracza 20 stopni. Nie należy go również przechowywać w zbyt zimnym miejscu – optymalna temperatura przechowywania to od 8 do 20 stopni. Przyczyną uszkodzenia miodu może być zarówno źle wykonany zbiór miodu, jak i niewłaściwe przechowywanie. Prawdziwy miód rozpoznajemy głównie po procesie krystalizacji – jeśli po kilku tygodniach czy miesiącach nadal jest w formie patoki wówczas można założyć, że nie jest to produkt w 100% naturalny.
Z czego składa się miód?
Miód składa się głównie z wody i węglowodanów. Pozostałe składniki to:
- Składniki mineralne: potas, fosfor, sód, wapń, magnez oraz w mniejszym stopniu cynk, żelazo, jod, miedź i mangan, witaminy – witaminy C i witaminy z grupy B tiamina – B1, ryboflawina – B2, niacyna – PP, B6, enzymy.
- Cukry proste – fruktoza i glukoza.
- Roztwór nadtlenku wodoru 3% – substancja o działaniu bakteriostatycznym zawarta w organizmie człowieka – nadtlenek wodoru.
- Enzymy z gruczołów ślinowych owadów.
Rodzaje miodu
Miód dzieli się na grupy.
- nektarowy,
- nektarowo-spadziowy
- spadziowy
- miód syntetyczny-sklepowy
Każdy z nich różni się kolorem, aromatem, konsystencją, smakiem i krystalizacją – w zależności od pochodzenia i surowców, z których są wytwarzane.
Miód spadziowy ma ciemny kolor, pozyskiwany jest z drzew iglastych a jego substancje lecznicze stosowane są przy chorobach układu oddechowego i wykazują właściwości bakteriostatyczne. Spadź nie jest pokarmem dla pszczół, ponieważ zawiera niestrawne dla nich substancje, ale przetwarzają go na miód. Miód spadziowy ma ciemny kolor. Spadź, jest lepką cieczą z igieł drzew iglastych, która, oprócz cukrów prostych, zawiera także: aminokwasy, związki azotu, garbniki i żywicę – decydujące o charakterystycznym smaku i właściwościach leczniczych.
Miód nektarowo-spadziowy jest wytwarzany z nektaru kwiatowego i spadzi, gdy sezon miodowy na drzewach pokrywa się z nektarowaniem roślin. Łączy właściwości miodu nektarowego z silniejszymi właściwościami antybiotycznymi spadzi.
Miód nektarowy ma szczególny aromat, jest jasny i delikatny w smaku. Nektar, czyli słodki płyn wydzielany z nektaru kwiatów, służy jako pokarm dla pszczół, które zbierają go, konserwują i oczyszczają na miód.
Miód syntetyczny, który ma niewiele wspólnego z naturalnym miodem, ma podobny skład i kolor, ale na tym podobieństwa się kończą. Sztuczny miód nie ma prozdrowotnych właściwości miodu. Jest źródłem węglowodanów, a konkretnie sacharozy. Wytwarza się go z cukru buraczanego, wodorowęglanu sodu i kwasu solnego. Krótko mówiąc – nie wzmocni nam organizmu, nie pomaga w przypadku grypy, nie wzmacnia serca i nie ma korzystnego wpływu na organizm. Można oczekiwać od niego tylko słodyczy.